یادش بخیر وقتی میخواستم وارد کربلا بشم سوار یه تاکسی بودم

با دونفر از دوستانم رفته بودم

وقتی چشمم به گنبد افتاد گریه کنان سلام دادم

السلام علیک یا اباعبدالله   

ولی وقتی رسیدم

دیدم

حرم

آقام عباسه ...

مثل یه شیر بالای سر کربلا ایستاده ...

یا عباس (ع)

عمریست که دم به دم علی میگویم

در حال نشاط و غم علی میگویم

یک عمر علی گفتم و انشاالله

تا آخر عمر هم علی میگویم

امام علی (ع) می فرمایند :

هر کس به چیزی عشق ناروا ورزد ،

نابینایش می کند و قلبش را بیمار کرده ،

با چشمی بیمار می نگرد ، و با گوشی بیمار می شنود .

خواهش های نفس پرده عقلش را دریده ، دوستی دنیا دلش را میرانده است ، شیفته بی اختیار دنیا و برده کسانی است که چیزی از دنیا در دست دارند .

دنیا به هر طرف بر گردد او نیز بر می گردد ، و هر چه هشدارش دهند از خدا نمی ترسد .

از هیچ پند دهنده ای شنوایی ندارد ، با اینکه گرفتار آمدگان دنیا را می نگرد که راه پس وپیش ندارند و در چنگال مرگ اسیرند .

می بیند ، که آنها بلاهایی را که انتظار آن را نداشتند بر سرشان فرود آمد ، و دنیایی را که جاویدان می پنداشتند از آنها جدا شده و به آنچه در آخرت وعده داده شده بودند خواهند رسید ، و آنچه بر آنان فرود آید ، وصف نا شدنی است .

خطبه 109 نهج البلاغه